Anioły w moim domu...

"Gonił cię stróż anioł po świecie, o mój Drogi,

biegł wciąż za tobą przez lasy, przez łany,

potrącał cię ku mnie, zapędzał cię do mnie,

ciągnął za obie ręce, spychał z prostej drogi -

o miłości coś szeptał, bredził nieprzytomnie,

pachniał jak wytężone białe nikotiany..."

- Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Lubię powracać do Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej..

Nierzadko Jej wiersze, odzwierciedlają moje myśli unoszące się na wietrze..

Wczorajszy dzień, napełnił mnie rosnącą gdzieś głęboko w duszy posmakiem goryczy i delikatnego przygnębienia :( cały dzień strasznie padało, co też bardzo skutecznie wpłynęło na pogorszenie mojego samopoczucia..

a może po prostu przekroczyłam granicę trwania w takim a nie innym wymiarze? Nagle zatęskniłam za moim dawnym życiem. I choć nie nudzę się w ogóle będąc w domu - poczułam nagłą tęsknotę za moimi pacjentami (i aby uspokoić Damiana - naprawdę poczułam się tak chyba pierwszy raz odkąd złamałam nogę!), zatęskniłam również za jazdą na rowerze, za wiatrem we włosach i jego delikatnych muśnięciach.. zapragnęłam tańca i zwykłego biegania.. chodzenia po górach i pływania w zimnych jeziorach...

Jakoś tak marnie się poczułam.. Dlatego na przekór, tym wszystkim uczuciom, postanowiłam powołać do życia moje anioły.. Dawno już nie robiłam niczego z masy solnej, no więc wczorajszy dzień wypełniłam tymi miłymi robótkami.. A efekty - sami zobaczcie..

Pozdrawiam Was wszystkich i słońca życzę!!

Anielskie śpiewają chóry
W gwiaździstym błękitów morzu,
Wśród nocnej ciszy, przy łożu
Sennej natury.

Śpiewają tej biednej ziemi,
Co wiecznie w świeżej żałobie
Jak matka płacze na grobie
Za dziećmi swemi.

Śpiewają ludziom, co dyszą
W codziennym a krwawym trudzie,
Lecz biedni, zmęczeni ludzie
Pieśni nie słyszą.

I tylko ci, którzy toną
W wielkiej miłości pragnieniu,
Ci słyszą w serc swoich drżeniu
Tę pieśń natchnioną!

- Adam Asnyk