Jesienny ogród botaniczny..

"Mimozami jesień się zaczyna,

złotawa, krucha i miła.."

Już jesień
rodzi się w moich oczach .
Króluje
przez kilka miesięcy
i odchodzi
JESTEM JAK JESIEŃ
złota ,
szczera
ciepła
zimna .
KOCHAM JESIEŃ
Kiedyś przysypie mnie
liśćmi
JESTEM JESIENIĄ...
Widzę , że przemijam
- Maria Jasnorzewska Pawlikowska

Ogród botaniczny emanuje swoistym pięknem każdej pory roku..
Ja jednak bardzo lubię jesienne spacery wśród opadających liści.. szeleszczących pod nogami przechodnia..
Lubię przyglądać się kwiatom, które wbrew jesiennym szarugom ciągle jeszcze zachwycają swoją urodą!
Lubię odkrywać nieznane dotąd rośliny, upodabniające się do małych jeżyków..

...kryjące w sobie małe kasztanki (?)..

...Opadają liście..

Czas snuje się mgliście..

Świetliście..

Anieliście..

Liście..

Liście..

Liście..

Wbrew jesiennym pejzażom...

Wśród złocistych drzew jesiennych

spaceruję godzinami..

Przeglądam w słońcu myśli utkane rudawą poświatą..

tęsknie i zachłannie zatracam się w wiejącym wietrze

unoszącym bezwiednie, tęsknoty me tam, gdzie słodycz nieznanej pieśni

koi zranione, zlęknione serce...

W moim jesiennym domu, liście rozgościły się w wazonie...

Niezmiennie zachwycająca Edith Piaf..

Dla sympatyków Jazzu...

Pozdrawiam serdecznie!!!