"Szczęście, które tkwi w rzeczach najprostszych.."

"Być może życie to ciągłe poszukiwanie smaku.

I to nie tylko smaku jedzenia, ale każdej chwili, barwy, dźwięku - wszystkiego co można

usłyszeć, zobaczyć i dotknąć."

Na przekór zimowym nawrotom, zakupiliśmy rozkwitające żonkile...
Wczorajszy dzień, przywitał nas zimową aurą.. niesłychane!
A zapowiadało się na szybkie nadejście wiosny...
Z powodu przedłużającej się choroby, na świat spoglądam z perspektywy kanapy, opatulona po nos ciepłą kołdrą.. wypijając hektolitry gorących herbatek tudzież poddając się bolesnym inhalacjom :(
Całymi dniami śpię.. trzy długie noce niemalże zupełnie pozbawione snu - teraz pieczołowicie nadrabiam.. choć tak naprawdę, nie mam sił na zbyt wiele, zatem w przerwach pomiędzy jedną drzemką a drugą, czytam lub przyglądam się z uśmiechem brykającej Mocce :)
Bywa, iż zmęczona swoimi figlami, przychodzi do mnie, muska delikatnie czubkiem nosa, po czym wygodnie wtula się ciepłe pielesze - smacznie zasypiając.

..Właśnie skończyłam czytać kolejną książkę z serii - "Moja ukochana Toskania"

W Toskanii, tak naprawdę nigdy nie byłam - ciałem - jednak serce moje i dusza - nieustannie!

Sama nie pamiętam w którym momencie zapałałam tak ogromną miłością do tego miejsca, jednak trwa ona już bardzo długo i niemalże za każdym razem, kiedy kończę kolejną książkę, która ma związek z tym słonecznym zakątkiem świata - coraz mocniej utwierdza się we mnie poczucie, iż kolejną przystanią do której chciałabym przybić - jest właśnie Toskania.. choć może odrobinę później, bowiem zanim dane byłoby mi smakować smażone kwiaty cukinii, spacerować alejkami toskańskich wiosek, tudzież delektować wino z najlepszej lokalnej winiarni.. nie wspominając o smaku świeżo wytłoczonej oliwy z oliwek.. chciałabym raz jeszcze zawędrować do Nepalu, podążając ku tybetańskim górom... a tam nie tylko jako turysta - oddychać himalajskim powietrzem..

..czy zapomniałam o Afryce? Nie..

...och, marzycielka jestem i to z tych bardzo niepoprawnych.. zbyt wiele pragnień jak na jedno życie..

..A miałam pisać o Toskanii..

Książka o której wspomniałam - to "Tysiąc dni w Toskanii" Marleny De Blasi. Być może Wam znana, ja jednak odkryłam ją niedawno - otrzymawszy w prezencie od Damiana mamy.

"To książka, która pobudza wyobraźnię.. i apetyt"

"Pełna słońca i mądrości opowieść o tym, że szczęście tkwi w rzeczach najprostszych."

Bo czyż to nieprawda?

Czy widok słodko śpiącej kruszyny (ja spoglądam na Moccę.. Wy możecie przyglądać się Waszym dzieciom, ukochanym...) czyż nie jest powodem do odczuwania szczęścia?

Czyż rozchodzący się zapach ciepłej zupy, którą mamy możliwość skosztować z bliską nam osobą, nie jest źródłem szczęścia?

A księżyc, który rozświetla nasze drogi, nocną porą?

Słońce, które tuli swymi promieniami rozkwitające kwiaty jaśminu..

Dotyk dłoni, osoby którą kochamy..

Dobre słowo skierowane do nas w chwili, kiedy najbardziej tego potrzebujemy??

Zapach pieczonego ciasta i odgłos zbliżających się gości?

Poranny deszcz letnią porą.. oraz śpiew ptaków witających kolejny dzień..

..Te drobinki, tworzące mozaikę dnia codziennego - kreują rzeczywistość, którą możemy postrzegać w odcieniach szczęśliwości..

Na zakończenie, jeszcze jeden cytat:

"W pogoni za szczęściem nie dostrzegamy, że najkrótszą drogą wiodącą ku niemu jest zwyczajne życie."

..Być może warto abyśmy to dostrzegli, bowiem..

"Czas pędzi przed siebie na złamanie karku, odwraca się i patrzy kpiąco w naszą stronę, gdy nie nadążamy. Próbujemy zamknąć go w słoiku, upchnąć na zawsze pod łóżkiem, wcisnąć do czerwonego satynowego pudełka. Nawlec na sznurek jak perły. Jak tyle pereł, ile trzeba, by powstało życie."

..Kiedyś zasłyszana w radio poniższa piosenka, uwiodła mnie swoją delikatną i słodką formą..

Dziś dedykuję ją moim kochanym rodzicom - którzy 3 lutego, spotkali się po raz pierwszy i trwają w swojej miłości po dzień dzisiejszy- obdarzając nią każdego dnia zarówno mnie, jak i wszystkich których kochają!!

Dobrej nocy Wam życzę!!!