Pourodzinowe wspomnienia...

Moje kolejne urodziny minęły i pozostały już po nich, tylko wielobarwne wspomnienia.. a może aż!!

Miałam taki słodki plan, aby pojechać gdzieś na odludzie (czytaj: góry :)), aby wśród odgłosu szumiącego potoku, blasku jasnego księżyca i widoku mistycznych gór wyłaniających się zza chmur, celebrować ten jedyny w roku dzień - dla mnie tym bardziej szczególny, iż urodziłam się dokładnie w tym samym dniu, w którym urodził się mój tata :)

Niestety Damian się rozchorował i z planu nic nie wyszło :(

Mimo to, był to piękny dzień!

Pojechaliśmy na krótką wycieczkę - na drugą stronę zatoki, podążając w kierunku plaży, na której Damian był już wcześniej, a ja widząc tylko zdjęcia - bardzo chciałam również tam dotrzeć..

Po drodze zatrzymaliśmy się w maleńkiej, bardzo malowniczej miejscowości..

...W przeciwieńswie do wielu wyjątkowo szarych tego dnia domostw - te domki emanowały niezwykle pozytywną, malowniczą aurą..

Do celu naszej podróży, dotarliśmy już późnym wieczorem, a ja nie zabrawszy statywu, pomimo tego, iż aparat stawiałam na kamieniu - poruszany był zbyt mocno przez wiatr.. zrobiłam zdjęcia, które zdecydowanie nie nadają się do tego aby pokazywać je światu :(

..a księżyc świecił tak pięknie!!!

..Fale rozkołysane przez wiatr, uderzały o skalisty brzeg, pozostawiając pośród ciemnej samotności, słone krople - niczym łzy płynące z głębi zranionego serca...

Po powrocie, wybraliśmy się do baru jazzowego, gdzie muzyka płynąca z niezwykłą finezją, docierała głęboko do mej duszy, sprawiając, iż rzeczywistość przerodziła się w magiczną krainę, wypełnioną po brzegi dźwiękami głębokiego jak ocean fortepianu, pełnego tajemnic kontrabasu, niezapomnianego saksofonu oraz perkusji, która ożywała wraz z pojawieniem się charyzmatycznego perkusisty...

I tak minął dzień pełen niezapomnianych wrażeń... nie wspomniałam Wam jeszcze o moim urodzinowym burgerze!!

Zazwyczaj nie jadam takich dań.. hmmm.. jednak po całym dniu niejedzenia, byliśmy strasznie wygłodniali i choć w planie mieliśmy kolację w Nepalskiej restauracji, postanowiliśmy zagłuszyć głód czymś szybkim! Okazało się, że biorąc pod uwagę późną już porę - był to tak skuteczny zapychacz, iż na kolejne (prawdopodobnie bardziej wykwintne dania) nie było już miejsca w naszych żołądkach... za to miejsca starczyło na gorącą szarlotkę w bardzo przyjemnej kafejce :)

A następnego dnia, zamiast urodzinowego tortu, ja przygotowałam pourodzinową tartę jabłkowo - cynamonową.. z delikatną nutą pomarańczy, polaną gorzką czekoladą.

Pychotka :)

A jutro - moje pourodzinowe Candy :)

Sama jestem ciekawa do kogo powędruje koszyczek?? :)

Dobrej nocy Wam życzę!!