Jaka to rzecz??

"I jeżeli spontaniczna to rzecz,

I jeżeli oczywista to rzecz

i jeżeli naturalna to rzecz

weź to co się tu daje w imię słońca

i jego gońca

Słowika gwiżdżącego.

Amen.."

- E. Stachura

Mój krótki pobyt w Polsce minął nad wyraz szybko...

Przepełniony zapachem mieniących się w jasnych prześwitach, brązowiejących liści w szeleszczącym lesie..

..świergotem i radosnym śmiechem Kaspra i Bertka - moich bratanków, których uwielbiam nad życie :)

...naszym wspólnym świętowaniem..

...uściskami moich rodziców!!

... aromatem przepysznej kawy i kasztanowej czekolady na gorąco, którymi delektowaliśmy się w poznańskiej kafe kawka..

..oraz cudownym smakiem rogali Marcińskich, których degustację rozpoczęliśmy już od samego przylotu u naszych znajomych, skończywszy na ostatnim przywiezionym rogalu wczorajszego wieczoru!!

Umm.. cóż za rozkosz dla podniebienia!! Dobrze, że nie mam do nich dostępu każdego dnia - prawdopodobnie już po tygodniu przybyłoby mi kilka kilogramów :)

Dziś rozmarzona wspominam nasz poranny spacer, po magicznym lesie usłanym szeleszczącym dywanem z opadłych już liści, gdzie droga prowadziła nas wzdłuż alejki złocistych koron drzew..

Cudownie i urzekająco!

Zachwycona nie mogłam przeboleć, iż nie zabraliśmy aparatu, bowiem w pewnym momencie przed nami pojawiła się jasna poświata, która rozświetlała korony drzew - a te, tworząc niepowtarzalną aurę - oczarowały nas zjawiskowo!!

Wszystkie te cudowności zabraliśmy ukryte głęboko w naszych sercach, aby ogrzewać się nimi, kiedy chmury złych wieści nawiedzają nas niespodziewanie..

Doprawdy dziwnie złożone jest życie.. z radości, smutków, niespodziewanych informacji...

Kiedy wróciliśmy, okazało się, iż zostały skradzione nasze rowery!!

Wiem, iż należą one do rzeczy nabytych (a do tych, zazwyczaj nie przywiązuję nadmiernej wagi... jednak...), nasze rowery, choć odkąd złamałam nogę nie bywają naszym codziennym towarzyszem, ale mimo wszystko, są niemalże, jak "członek rodziny" :0) (to stwierdzenie mojego znajomego, które muszę przyznać, iż i w naszym przypadku zawiera dość dużo prawdy w sobie).

Niestety, rowery zniknęły kilka dni po mojej ostatniej wycieczce :(

..A teraz powiem Wam coś niezwykłego!

Otóż otrzymaliśmy informację, iż Policja odnalazła nasze zaginione rumaki : ))

Zważywszy na fakt, iż tylko 1% skradzionych rowerów, wraca do właścicieli, muszę przyznać, iż musimy mieć przeogromne szczęście!!

Nie jestem pewna, czy powinnam tak się cieszyć - jeszcze nie wiemy w jakim są stanie!! Ale wiemy, iż czekają na nas bezpieczne na komisariacie... pytanie kolejne - kiedy do nas wrócą?? Powiedziano nam tylko, iż to długa procedura i należy być cierpliwym!!

Czerpiąc z wszystkich spontanicznych, oczywistych, naturalnych kolei losu - splatam wszystkie drobne i te najmniejsze radości w jedną całość - kreując całkiem dobrą rzeczywistość :)

Po powrocie, czekała na mnie kolejna wiadomość - bardzo optymistyczna :)

Wkrótce w moim szpitalu nastąpią kolejne zmiany - a wraz z nimi zostanę przeniesiona na inny oddział :) Cieszę się bardzo, bowiem czekają mnie nowe doświadczenia - być może nie tak bardzo różniące się od tych, które tworzyły moją codzienność do tej pory - ale mimo wszystko nowe :)

Kończąc już to moje niemalże nocne pisanie, krótko wspomnę o różnorodnych wypiekach..

Przed wylotem do Polski, wypieków u mnie było naprawdę dużo - zarówno tych smakowitych w formie ciast, jak i chleba z suszonymi pomidorami skończywszy na kolejnych masosolnych tworkach :)

Znów pojawił się koszyczek pełen świątecznych zapachów, anioły, aniołki, tudzież serca wszelakie i inne świąteczne już drobiazgi..

Zdjęć zrobiłam niewiele, w zasadzie tylko 3..

Na zakończenie, zapraszam Was na wspólną podróż szlakiem Pasikonika, po pięknych bezdrożach Boliwii.. Film (zresztą niejeden!!) nakręcony przez tego szalonego pozytywnie człowieka, ujął mnie tak bardzo, iż zawsze w chwilach tęsknoty za światem nieznanym i dalekim - wracam do niego, aby zachwycić się po raz kolejny...

Dobrej nocy, pełnej kolorowych snów Wam życzę.. a jutro - wiele słońca!!!