Szlakiem niekończących się gór...

"Sweet day, so cool, so calm, so bright,

The bridall of earth and skie.."

- George Herbert

Nagle zrobiło się cicho i pusto...

Nasi goście wyjechali..

Przestrzeń, która przez dwa tygodnie była wypełniona wieloma wymiarami najróżniejszych doznań, niespodziewanie ucichła.. nastał dzień rozmyślań i powrotu do chwil, w których wraz z Wiką, a później Michałem na nowo odkrywaliśmy Szkocję..

Jedną z naszych wspólnych atrakcji była krótka wycieczka w kierunku Ullapool - małej miejscowości rybackiej, położonej nad brzegiem Loch Broom na zachodnim wybrzeżu Szkocji.

Jednakże motywem przewodnim naszej podróży, były niekończące się góry!

..Po raz kolejny, doświadczam niepodważalnego piękna, które wypełnia moje wnętrze delikatnie przenikając zakamarki stęsknionej duszy.. kreując nowe doznania zbliżone do uczucia absolutnej wolności..

Przenikam jak ptak przestrzeń, tak bardzo bliską memu sercu, a która sprawia, iż staję się podniebnym ptakiem lawirującym wśród pełnych powagi i skrytej cichości skał..

..Wśród starych zamczysk, emanujących intrygującą tajemnicą minionych epok..

...Staję się podniebnym motylem, opadającym z niezrozumiałym drżeniem na wątłe, jednocześnie przesycone energetyczną czerwienią płatki kwiecia...

O zachodzie słońca wsiadam na bezpieczną łódź, by przeistoczywszy się w pełnego zadumy rybaka - wyławiać skrawki szczęścia z głębin niezbadanego wszechświata..

Otoczona górami, bez względu na ich odległość i niemożność kroczenia zmęczonymi stopami po ich stromych zboczach - doświadczam specyficznej jedności, dzięki której moja dusza doznaje skrzydeł, a one unoszą mnie coraz wyżej i wyżej.. ponad szarą codzienność, ponad smutki.. unosi tam, gdzie słońce rozgrzewa serce, a dusza doznaje słodyczy istnienia...

Do tej słodyczy dodać należy również widok moich ulubionych krów - które do wczoraj przekonana byłam, iż wszystkie Highlands cows - to Hamisze - niestety nie, co nie zmienia faktu, iż darzę je szczególną sympatią :)

Tym sympatycznym akcentem, kończę moje wakacyjne wędrowanie, co nie oznacza, ze zaprzestaniemy z Damianem krótkich wojarzy ku podładowaniu baterii :)

Tymczasem jednak chwila wyciszenia, refleksji... oraz domowej krzątaniny...

Serdeczności ślę do wszystkich tutaj zaglądających, a w niedalekiej przyszłości zapraszam na więcej zdjęć i skrawków tego co w duszy gra, kiedy wędrować po świecie szerokim jest mi dane...