10 zdjęcie i jego wspomnienia..

Czas tak szybko płynie!!

Wczorajszej nocy wróciłam z tygodniowego pobytu w Polsce - od komputera stroniłam jak najdalej.. niestety wiadomości o zatrważających powodziach, docierały do mnie zewsząd..

Powracają wspomnienia z poprzedniej powodzi a i świadomość tego, iż nieopodal tak wielu ludzi traci wszystko, dosłownie w jednej chwili - zatrważa i napawa mnie głębokim współczuciem..

Poprzednim razem, mieszkańcy mojej rodzinnej miejscowości - zorganizowali obóz dla dzieci z terenów objętych powodzią - był to piękny przejaw solidarności z poszkodowanymi i świadectwo, iż w najtrudniejszych sytuacjach jesteśmy w stanie okazać swoją bezinteresowność i pomoc. Ja miałam to szczęście, iż zaproponowano mi uczestnictwo w tymże projekcie, jako wychowawca najmłodszej grupy - był to piękny, niezapomniany czas - dla tamtejszych dzieci, możliwość spędzenia normalnych wakacji - poza smutkiem i walką o normalność pomimo tragedii, jaka dotknęła ich rodziny.
Do dziś utrzymuję kontakt z jednym z chłopaków - wówczas małym chłopcem, którego nosiłam nieustannie na swoich barkach - dziś to już dorosły mężczyzna, aż trudno uwierzyć, że minęło tyle czasu!

Z bólem w sercu obserwuję to co dzieje się w naszym kraju - mam tylko nadzieję, iż niebawem deszcze ustąpią słonecznej pogodzie, a poszkodowani ludzie otrzymają jak najlepszą pomoc!

Przed moim wyjazdem Kaprysia zaprosiła mnie do zabawy, która jak zauważyłam przemknęła przez wiele blogów..

Wspomnienia uwielbiam, dlatego dziękuję Kaprysiu - chętnie wezmę w niej udział! :)

Pominę reguły gry, bowiem większość osób, które do mnie zagląda, dokładnie je zna - wspomnę tylko, iż ja sama stałam się posiadaczką aparatu dopiero tuż przed wyjazdem do Nepalu (3lata temu) - dawno temu byłam co prawda posiadaczką smieny, jednak ta uległa wypadkowi, a na kolejny aparat musiałam swoje odczekać.. a kiedy poznałam Damiana, który zawsze miałam poczucie, iż robi zdjęcia 100 razy lepsze od tych, które ja mogłabym robić, przez kolejne 6 lat ograniczałam się do tego, iż Damian robił slajdy, ja ewentualnie prosiłam aby coś sfotografował..

W naszej komputerowej kolekcji odszukałam te najstarsze (niestety nie najlepsza kopia ),
10 zdjęcie związane jest z naszym pierwszym wspólnym wyjazdem - Jażdżówki - lato - Damian jako instruktor żeglarstwa "ukrywał" :) mnie w swoim namiocie.. rzecz jasna nie przez cały czas..

Przywiązana do pnia, nieopodal brzegu spokojnym rytmem dryfowała dziwna tratwa..
Intrygowała nas niebywale jej konstrukcja - drewniany podest pływający dzięki przymocowanym pustym butelkom. Na podeście, nic innego jak dwa drewniane krzesła zapraszające wręcz do żeglugi :)

Wraz z naszą znajomą postanowiłyśmy sprawdzić możliwości owej konstrukcji - następnego dnia razem z Damianem przepłynęliśmy na drugi brzeg jeziora.. kołysani coraz większymi falami mijaliśmy łodzie większe i mniejsze - jednak wszyscy zgodnie pozdrawiali nas jakbyśmy byli wytrawnymi szczurami morskimi. :)

10 zdjęcie z mojej kolekcji - zostało zrobione w Indiach..

Jego historia?

To podróż o której marzyłam od dzieciństwa.. To okruch spełnionego szczęścia..

..spacer w spiekocie dnia wśród kolorowych, brudnych, jednocześnie niebywale niezwykłych zakątków świata, który zadziwia, zaskakuje.. czaruje wielobarwną magią tamtejszych kobiet!

Zainspirowana wspomnieniami.. odrobiną wolnego czasu, jaki niespodziewanie został mi podarowany - nie wspominając o skutkach ubocznych ;)

postanowiłam zrealizować swój maleńki zamysł, krążący po mojej głowie od początku roku.. sukcesywnie będę uzupełniać minione dni, począwszy od pierwszego dnia 2010 roku - to mój maleńki projekt, który chciałabym zakończyć wraz z kończącym się rokiem - tymczasem, zapraszam Was serdecznie a jeśli zechcecie wyrazić swoje opinie - będzie mi niezmiernie miło!!!

Day by Day - to kadry, będące zapisem kolorów,światła, zapachów, kształtów, miejsc, ludzi, danego dnia, danej chwili.. niewiele słów, zazwyczaj tylko obraz i wspomnienie jakże ulotne...