sobota, 12 listopada 2011

Bliżej nieba...

Unoszę dłonie ku słońcu
powieki przymykam w zachwycie
z wiatrem unoszę się ku niebu
niczym ptak w podniebnym tańcu
o swicie..
 

...
Wąską drogą pnącą się ku górze Babadag, wspinamy się na szczyt, który niczym wyjęty ze snu obrazek - rozbudza całą plejadę uczuć..
 Delikatny dreszcz emocji, oraz piękno obezwładniające moją duszę..
Powolny krok zmieniający się w coraz szybszy bieg.. po czym..
..nade mną niebo, pode mną przepaść..
A dookoła korona majestatycznych szczytów..
wolność i poczucie przynależności do świata przenikającego mnie na wskroś..
Jestem "ptakiem"... niemalże jak w dawnych mych dziecięcych snach.. 
..lub tych znacznie bardziej realnych, kiedy "Ptasiek" zdominował moim życiem..
Tym razem jednak leciałam naprawdę!

 









 

Pięknych snów Wam życzę!!

4 komentarze:

  1. Aniu!
    Ale cudownie!! Ja tez tak chce!!!!!
    ...niesamowite!

    pozdrawiam i mocno przytulam!

    OdpowiedzUsuń
  2. Aniu! Super!!! Ale sie ciesze, ze tego doswiadczylas. Wczoraj Paul zapytal mnie, czy wolalabym byc niewidzialna, czy potrafic latac - bez wahania powiedzialm, ze wolalabym latac. To musi byc niesamowite uczucie wolnosci i jednosci z natura. Moze mi tez kiedys sie uda tego doswiadczyc.

    OdpowiedzUsuń
  3. Magdaleno, jeśli tylko tego pragniesz - zrealizuj swoje pragnienie! :) Ja pominąwszy moje powtarzające się sny, pamiętam, ze kiedy mój przyjaciel, pewnego dnia zabrał mnie na lot szybowcem, moje pragnienie latania przybrało postać dużo realniejszą, aniżeli kiedykolwiek indziej.. jednak wiele lat upłynęło, kiedy w końcu poleciałam znów, tym razem paralotnią.. myśle, ze jeszcze nie raz zrealizuję to małe pragnienie :).. choć o kursie chwilowo jeszcze myślę, z lekką dozą niepwności :)
    Słonecznej niedzieli Ci życzę kochana!
    I ja przytulam!

    Lucynko moja kochana, latać!! Zdecydowanie! Może kiedyś polecimy razem??
    Och, chyba zaraz jeszcze spróbuję do Ciebie zadzwonić. Buziaki!!

    OdpowiedzUsuń
  4. kiedyś jako dziecko często śniłam, że się unoszę, że lecę... hmmm uczucie pamiętam do dzisiaj.. niestety latać mogę tylko w snach.. mój lęk wysokości, i tak zabiłby każde doznanie;-)tym bardziej chłonę to co pokazujesz, i powiem WOOW;-) NIESAMOIWTE, PIĘKNIE;-)

    OdpowiedzUsuń

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.

LinkWithin

Related Posts Widget for Blogs by LinkWithin